ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | ||||
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
بعد از دیدن بوداپست فقط یک شب دیگه فرصت داشتیم تا به مینسک برسیم. صبح علی الطلوع حرکت کردیم. تو یه استراحتگاه زیبای بین راهی تو اسلواکی ناهار خوردیم و ادامه ی راه رو رفتیم. شب رو تو لوبلین لهستان خوابیدیم. چقدر این لهستانی ها مهربان هستن. هر بار که ما باهاشون برخورد داشتیم خیلی رفتار شیرین و به یاد ماندنی و محترمانه ای داشتن. صبح بعد از یه صبحانه ی ساده و پیچیدن ساندویچ ها توسط خانمای همسفر برای رفع ضعف به ادامه ی آدرس جی پی اس برای حرکت به طرف مینسک اعتماد کردیم. آهسنه آهسته وارد یه جنگل شدیم که جاده ی روستایی مانندی داشت. حدس زدیم که داریم وارد منطقه ی مرزی بلاروس مهربان میشیم اما نیم ساعت جلو تر متوجه شدیم وارد شمال غربی اوکراین شدیم. به یه ایست بازرسی رسیدیم. دوتا افسر با احترام جلو اومدن و ازمون درباره ی علت عبورمون از این منطقه سوال کردن که ماهم گفتیم آدرس مینسکو زدیم. اونام راهنمایی کردن که کلا وارد یه منطقه ی نظامی شدین. یه آدرس بهمون دادن که بااون دور زدیم و بهش که رسیدیم دیدیم اینم منطقه ی نظامیه ولی اجازه ی عبور میدن. از اون طرفم وقتی وارد بلاروس شدیم اونجام منطقه ی نظامی بود. اشتباه ما این جا بود که باید آدرس برست رو به جی پی اسا می دادیم بعد مینسک. ولی تونستیم چندساعت گشت کوچیکی تو جنگلای اوکراین بزنیم.