و پَــری خواهم ساخت

مردم بامرام

از مردم پرکار وتلاش مینسک بگم. تقریبا تمام آدمایی که می بینی سر یه کار هستن. خانما راننده ی تراموان، کارگر شهردارین، فروشنده ن و هر کاری بگی. ما و این مجموعه دوستایی که اینجاییم همه مون صابخونمون خانمه. آقایونم کار میکنن ولی خانما بیشتر دیده میشن.

یه چیزی خیلی منو اذیت میکنه.واقعا خیلی. ماشینایی که ایران ما حدود دویس میلیون پول میخواد، اینجا با هفت هشت هزار دلار زیر پای فروشنده ها و آدمای معمولیه. سواری ولوو 2015 قیمتشو زده چهل و پنج میلیون و زیرش نوشته قابل بحث.

یه نکته ی دیگه،قاعدتا نباید زن و مرد مساوی باشن اما اینجا خیلی مث همن و طبیعتا قضاوتا دراین باره فرق میکنه چون فرهنگا مختلفه.

نمیدونم چرا انگلیسی نمینویسم؟

ح پنج‌شنبه 1 بهمن‌ماه سال 1394 ساعت 03:24 ب.ظ

نظرات 1 + ارسال نظر

سجاد

جمعه 2 بهمن‌ماه سال 1394 ساعت 08:59 ق.ظ

خصوصی::
این‏ ‏که‏ ‏مردم‏ ‏یک‏ ‏منطقه‏ ‏چجور‏ ‏و‏ ‏با‏ ‏چه‏ ‏فرهنگ‏ ‏و‏ ‏روشی‏ ‏زندگی‏ ‏میکنن‏ ‏زیاد‏ ‏مهم‏ ‏نیست..‏ ‏مهم‏ ‏اینه‏ ‏بعد‏ ‏از‏ ‏گذر‏ ‏سالها‏ ‏نگن‏ ‏أهههههه‏ ‏حیف‏ ‏شد..‏ ‏کاش‏ ‏و...‏ ‏یا‏ ‏این‏ ‏روش‏ ‏بهتره‏ ‏و...
بیشتر‏ ‏زندگی‏ ‏اون‏ ‏مردم‏ ‏براساس‏ ‏مطالعات‏ ‏علمی‏ ‏گروهی‏ه‏ ‏نه‏ ‏دستورات‏ ‏آنی‏ ‏و‏ ‏گاهی‏ ‏احساسی‏ ‏یک‏ ‏نفر..‏ ‏اینه‏ ‏که‏ ‏راحت‏ ‏ترن‏ ‏و‏ ‏...
پول‏ ‏موبایل‏ ‏هشتاد‏ ‏هزار
قسط‏ ‏دوم‏ ‏سهیلاو‏ ‏کلید‏ ‏در‏ ‏چوبی‏ ‏ورودی‏ ‏هم‏ ‏خراب‏ ‏بود‏ ‏هشت‏ ‏هزار‏ ‏براش‏ ‏خریدم‏ ‏و‏ ‏درست‏ش ‏کردم.پول‏ ‏اب‏ ‏و‏ ‏برق‏ ‏نیامده‏ ‏بود.‏ ‏دیروز‏ ‏رفتم‏ ‏و‏ ‏تلویزیون‏ ‏و‏ ‏وسایل‏ ‏ریزه‏ ‏پیش‏ ‏مثل‏ ‏ساعت‏ ‏و‏ ‏دی‏ ‏وی‏ ‏دی‏ ‏و‏ ‏..‏ ‏واگذاشتم‏ ‏تو‏ ‏اتاق.‏ ‏اشغالها‏ ‏جمع‏ ‏کردم.
پول‏ ‏صدقه‏ ‏ها‏ ‏هم‏ ‏جمعا‏ ‏شد‏ ‏حدود‏ ‏چهل‏ ‏و‏ ‏دو‏ ‏هزار‏ ‏دادم‏ ‏سهیلا‏ ‏بده‏ ‏نیازمند.البته‏ ‏چون‏ ‏همش‏ ‏خورده‏ ‏و‏ ‏اهنی‏ ‏بود‏ ‏اب‏ ‏کردنش‏ ‏کارسخت‏ ‏بود.
همه‏ ‏ی‏ ‏خرج‏ ‏ها‏ ‏و‏ ‏انتقالات‏ ‏کارت‏ ‏هم‏ ‏‏نوشت.‏ ‏هرکاری‏ ‏بود‏ ‏بگو.