و پَــری خواهم ساخت
و پَــری خواهم ساخت

و پَــری خواهم ساخت

ح

جای خالی مجسمه ها

یکی از  جذابیتای شهری تو این زمونه، زیبایی و رنگارنگی و تنوع انواع کارهای حجمی  و سرامیکی تو سطح شهره. یعنی یه جورایی اون شهرو از مردگی نجات میده و حس و روون همه ی مسافرا و عبوریا و ساکنینشو عالی میکه. اما نمیدونم تو کشورمون چرا به این قضیه بی توجهی کامل و تمومی میشه. مگه یه استان یا یه شهرستان چند تا هنرمند خوب مجسمه ساز و سفال کار و سرامیک داره؟ معلومه به سی نفر نمیرسه . حالا اگه تو هر خیابون یکی از کارای هنری این هنرمندا جا بگیره چقد بقیه ی عناصر شهری بهتر دیده میشن و چقدر اون شهر بافت هنریش زنده میشه و چقدر هنرمندای آینده بیشتر و بهتر از اینا به وجود میان. بیشتر کسایی که مسافرت اروپایی و امریکایی داشتن از زیبایی انواع مجسمه ها حتما یه عالمه حرف دارن که بزنن و صد البته کشور گل و نازنین خودمون تاج سر همه ی کشورای دنیاس تو تاریخ و فرهنگ و هنرش و میتونه روزای خاطره انگیز هنری خوبی رو تو سطح خیابونا و معابرش برا اهل هنر خودش درست کنه.

نظرات 4 + ارسال نظر
نیر دوشنبه 22 دی‌ماه سال 1393 ساعت 04:10 ب.ظ

سلام
چه پیشنهاد خوبی فک کنم ذزدان مجسمه در ایران خیلی خوشحال میشن ، ما مردمی هستیم از سنگ قبر مرده ها نمی گذریم به سیمهای برق توی کوچه وخیابان رحم نمکنیم نمی دونم باید بگم بیام اول فرهنگ سازی کنیم که اگر از گرسنگی داریم می میریم هم کاری به مجسمه ها وگل وگیاه نداشته باشیم نمی دونم چی باید بگم
موفق باشی

سلام. وای خدای من این جور نگو. این حرف خودش کمکیه به بی توجهی بیشتر به بوم هنر و بوم فرهنگمون.

قصه گو دوشنبه 22 دی‌ماه سال 1393 ساعت 05:25 ب.ظ http://www.m4taghi.blogfa.com

سلام و سپاس از مطلب جالبی که نوشتید. چقدر عالی میشد اگر ما هم شهرهایمان را به المانهای زیبایی چون مجسمه و نمادهای هنری برگرفته از عناصر بومی و فرهنگی خودمان می آراستیم. متاسفانه در بیشتر ممالک اسلامی مجسمه نماد بت معرفی شده و به نوعی مغایر با اصول دین اسلام است. از این جهت در کشورمان به هنر مجسمه سازی آنچنان که باید و شاید پرداخته نشده است. البته در شهرهایی چون سنندج یک هنرمند بسیار بااستعداد و خلاق زندگی میکند که بیشتر میادین شهر را با مجسمه هایش آراسته و بنده در سفری که به این شهر داشتم از شوق دیدن کارهای ایشان اشک شوق ریختم.امیدوارم این هنر روز به روز در میان ما ایرانیان جا باز کند.

سلام. و دقیقا همین کسانی که این ایده بت سازی رو دارت با دیدن مجسمه های باشکوه، لب به تعریف باز میکنن ولی خدایی مشکل به نطرمن بی توجهی کلی به فرهنگ و هنره مخصوصا بومیش.

مریم (درکوچه های اصفهان) دوشنبه 29 دی‌ماه سال 1393 ساعت 11:25 ب.ظ http://darkoochehayeesfahan.blogfa.com/

سلام من کاملا با نظر شما موافقم. اما نمی دونم چرا واقعا به این مساله چندان توجهی نمیشه. تو اصفهان یه حرکت مثبت چندسال پیش انجام دادند و دو تا از کارهای آقای تناولی را خریدند گذاشتند سر دو تا خیابون که اصلا دید جالبی نداشت. گویا یه بار هم یکیشونو دزدیده بودند. بودنش یه جور نبودنش جور دیگه . اما من بازهم امید دارم این حرکت ادامه دار باشه و کارهای هنرمندان رو بیشتر بزارن و بهشون اهمیت بدن.متاسفانه ما خیلی به هنر شهری اهمیت نمی دیم و حرکتهایی که انجام میشه اونقدر نامحسوسه که اصلا به چشم نمیاد. همچنان امیدوارم دید هنری در جامعه رواج پیدا کنه و بچه های ما از همون ابتدا با هنر خو بگیرند.
ممنون از شما

سلام. پیشرفته ترین نوع هنرها رو میشه به صورت بومی و منطقه ای با یه سری تغییرات ایجاد کرد. حالا چرا نمیشه متاسفانه فقط و فراغت از بی هنریه نه چیز دیگه.

مریم چهارشنبه 1 بهمن‌ماه سال 1393 ساعت 03:19 ب.ظ http://freeassociation.persianblog.ir

دلیلش کاملا مشخصه عموما افرادی در پست های مدیریت شهری هستن که چیزی ازش سردر نمیارن در بهترین حالت اگر دزد نباشن و یه سری کارهای روتین رو درست انجام بدن باید کلاهتون رو بندازین هوا
بذارید یه مثال بزنم خواهرم تو حوزه کاری خودش که با بچه ها مرتبط بود زمانی یه مسولیت کوچیکی داشت میگفت چند تا کارگاه اموزشی گذاشتیم که معلم های مدارس تو زمستون که نمیتونن بچه ها رو ببرن تو حیاط توی همون کلاس بچه ها روسرگرم کنن و هم یه کمکی به افزایش فعلایت مغزی بچه ها بشه میگفت یکیش کارگاه استکس بود میگفت دوستان قدیمی فسیل(!) که خودشون هم هیچ تحصیلات مرتبطی هم نداشتن و عموما 20 سال پیش با پارتی اومده بودن میخندیدن میگفتن استکس هم شد کارگاه؟؟؟
(انگار بچه حتما باید فوتبال بازی کنه! )دیگه مهم نبود که این خواهر ما تحصیلات مرتبط داره و بر اساس شرایط پیشنهاد میده .داره با کمترین امکانات پیشنهادی میده که برا بچه ها مفید باشه و ... مهم این بود که حضرات فسیل هیچ پیشنهادی برای اون تایم نداشتن جز این که بچه ها تو نیمکتشون بشینن و با هم حرف بزنن:)) همش برای این بود که به خودشون زحمت ندن

اصل مهم تو مدریت ایران اینه: حفط شرایط موجود تا بدون کمترین دردسر امروز رو فردا کنن :))

دقیقا. اوناییم که وقتی حرف از پیشرفت فلان کشور و وضعیت علمیش میزنن و حسابی آب از لب و لوچه شونم میریزه تن به کار نمیدن. باید هرروز صبح که از خواب پامیشیم به خاطر این وضع خجل آورمون بخودمون صمیمانه تسلیت بگیم. موفق باشی.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد